Το να πούμε ότι η γη του Σαρωνικού, των Μεσογείων και της Λαυρεωτικής κατοικούνται ήδη από τα νεολιθικά χρόνια (6.000 – 2.800 π.Χ.) ίσως να μην εντυπωσιάζει τόσο όταν αναφερόμαστε σε μία χώρα σαν την Ελλάδα. Τα αρχαιολογικά ευρήματα, τα μνημεία και οι μνήμες ωστόσο μαρτυρούν έναν τόπο ευλογημένο από τη φύση, την ιδιαίτερη κατοίκισή του, την ιστορικότητα προσωπικοτήτων που γεννήθηκαν εδώ και μεγαλούργησαν στο ευρύτερο αθηναϊκό περιβάλλον.

Μαρτυρούν την πανάρχαια καλλιέργεια και παραγωγή αγαθών που ακόμα και στις μέρες μας αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της καθημερινότητάς μας, τα έργα της τέχνης που σαγηνεύουν ακόμα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, τις ιερές παραδόσεις και τα δρώμενα εποχών σε δυσκολότερες αλλά και καλύτερες εποχές. Είμαστε ο τόπος που ο μεταρρυθμιστής της αθηναϊκής δημοκρατίας Κλεισθένης και ο μεγάλος στρατηγός Θεμιστοκλής είχαν για πατρίδα. Είμαστε η «πατρίδα των Κούρων», των ωραιότερων Κούρων που η τέχνη των αρχαϊκών χρόνων δημιούργησε. Είμαστε ο τόπος που έδινε το καλύτερο φυσικό «αλάτι της γης» σε όλο τον κόσμο από τις Αλυκές Αναβύσσου. Είμαστε η γη που οι προσκυνητές διάβαιναν (Στράτας του Άστεως ή Στράτα της Έ(Ο)λυμπος, από τον ομώνυμο οικισμό της Ολύμπου) για να έρθουν από το Άστυ (την Αθήνα) προς τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο.

Είμαστε οι μικρές ιερές νησίδες ανάμεσα στη φύση, οι παλαιοχριστιανικές βασιλικές, οι βυζαντινοί ναοί και οι μεσαιωνικοί οικισμοί, σαν ιερές οάσεις από άλλη εποχή μέσα στο μεσογείτικο σκηνικό. Είμαστε η γη που υποδέχτηκε ξεριζωμούς αφού πρώτα μετέδωσαν πολιτισμό και γνώση σε όλη τη Μεσόγειο. Είμαστε ένα ιστορικό μωσαϊκό, από τα πιο ιδιαίτερα στην Αττική γη και αυτό θέλουμε να το μοιραστούμε μαζί σας.