Πανηγυρίζοντας εδώ στον τόπο μας, στα Μεσόγεια, μεγάλες τοπικές θρησκευτικές εορτές, ένα πανάρχαιο έθιμο έρχεται να συμπληρώσει πάντα το κάδρο της γιορτινής ημέρας. Είναι το «Κορμπάνι», ένα πεντανόστιμο στιφάδο με κρέας και γλυκά κρεμμύδια. Είναι η εκφραστική αναβίωση ενός αρχαίου εθίμου το οποίο επιβίωσε κατά τόπους μέσα στη χριστιανική λατρεία. Αρχικά, επρόκειτο για μια θυσία σε κάποιο ιερό πρόσωπο καθώς, επίσης, υπήρχε σύνδεση με τους νεκρούς και τις ψυχές.
Στη συνέχεια το έθιμο αποσυνδέεται από την ίδια τη θυσία και την προσφορά στους νεκροπομπούς και καθιερώνεται ως έθιμο, το οποίο αφορά την προσφορά φαγητού στους πιστούς κατά την ημέρα της εορτής. Μετά τη λειτουργία, το φαγητό μοιράζεται στους πιστούς, στο παραδοσιακό «καπακλίκι» που μπορεί να φέρει κάποιος μαζί του ή με τη μέριμνα της εκκλησιαστικής επιτροπής και να το πάρει μαζί του στο σπίτι του ή να το φάει στην αυλή της εκκλησίας μαζί με άλλους πιστούς και επισκέπτες. Σαφέστατα η προετοιμασία του Κορμπανιού είναι μία διαδικασία που απαιτεί ομαδική δουλειά που συνήθως προετοιμάζεται ή από την προηγούμενη ημέρα ή πολύ νωρίς ανήμερα της γιορτής και γίνεται με πολλή αγάπη και φροντίδα.
