«Τις στιγμές που δεν θα με βρίσκετε πια στο Δήμο για τις ανάγκες που τρέχουν, να ξέρετε ότι θα βρίσκομαι στο αγαπημένο μου αμπέλι. Ναι, από το αμπέλι αυτό που πίνετε κάθε χρόνο το κρασάκι που σας αρέσει αλλά και την μουσταλευριά που πάντα αποζητάτε. Η φύση μου δίνει ζωή. Και σαν κρητικός στην καταγωγή, αυτό το μεσογείτικο σκηνικό μέσα στους αμπελώνες και τους ελαιώνες κάνει το μυαλό μου να σκέφτεται πιο καθαρά. Την επόμενη φορά που θα με συναντήσετε εκεί έξω, κοπιάστε να κεράσω και να μιλήσουμε γι’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο και όσα προσφέρει».
